Vehim bir hastalıktır, insan düşerse ona
Hakikati bilmeden, varmak ister sonuna
Hak zanettiği düşünü, ısrarla savunur
Rezillik pahasına, bu marazla avunur
Vehmin gözü perdelidir, hakikati görmez
Zihni fikirlerdir, akılla hareket etmez
Bu kuruntuyla insan, hayale olur tutsak
Dumura uğrar akıl, vesvese de katarsak
Şeytan hep verir insana, asılsız vesvese
İnsan kulak verirse, bu fısıltılı sese
Kabullenerek düşer, birçok şüpheye
O zanla aldanır, nice şeytani hileye
Şeytan vesvese atar kalbe, “Eyvah” dedirtir
İmanımda gitti diye, mü’mini söyletir.
Sürekli olan vesvese, büyük bir hastalık
Kurutulur, Alah’ı zikirle o bataklık.
Şüphe, iman ile inkâr rasında kalmaktır
İstikametten şaşarak, harama dalmaktır.
Her şeyden şüphe etmek manevî bir hastalık
Şüphe: Vehim, vesveseyle de kurarsa ortaklık
Şüpheli şeylerden sakınan dinini korur
Şüphelere dalanda, harama dalmış olur.
Harama karşı helallerden bir sütre koyun
Şüpheli şeyi terk ederek, amalde bulun
Vehim, vesvese, şüphenin sonu olursa şirk
Mutlaka bilinmeli!. Yoktur Allah’a şerik.
Bu duygular, imtihan için verilmiş bize
Bunlar sebeptir, manevî yükselişimize
(Haziran 2017)
adarselim@gmail.com
(S. Adar, “Gönül Dili & Kalbin Sesi” eserimden)
İLGİLİ YAZILAR
