Veli diyor: “Sizlere emanet şu küçük yavrum,
Cahil kalıp, sefil olup boş kalmasın çocuğum.
Okusun ilim tahsil eylesin, budur benim dileğim,
Sorun çıkarırsa sakın ona, dokunma öğretmenim.”
Eskiler der idi, “öğrencinin eti senin kemiği benim.”
O zaman öğretmen anlardı ki: “Ben bir eğitmenim.”
Şimdi öğretmen, çocuğa istediği eğitimi veremez
Şayet bugün öyle emânet edilmese, öğrenci eğitilmez.
(Haziran 2002)
adarselim@gmail.com
(S. Adar; “Aşk Ateşi” eserimden)
