Çocuklar Yaz Kur’an Kurslarında; Kur’an-ı Kerim’i öğrenmenin yanında ailelerin kendilerine öğretmekte ihmal ettikleri dini bilgilerle aile, toplum ve sosyal medya tarafından yanlış öğretilen dini değerlerin doğrusunu öğrenebileceklerdir.

Kurslara giden çocuklar, itikat ve ibadet gibi dini bilgileri, akran grubu içinde öğrenmeleri onların bu bilgileri daha iyi idrak etmelerini sağlayacaktır. Aynı duygu ve düşünceleri paylaşmanın ötesinde aynı şeylere inanma ve aynı şeyleri yapma, çocukların benlik saygısını yükselterek dini değerlere olumlu yönde bakmasını sağlayacaktır.

Öğrenmenin en ideal olduğu yaş ve zamanlarda Kur’an Kurslarına gönderilmeyen çocuklar, zihin ve zamanlarını boşa harcayacaklar. Bu dönemlerde dinini öğrenmek için kurslara gönderilmeyen çocuklara ileride eğitim vermek gerçekten güçleşecektir.

Çocukları Yaz Kur’an Kurslarına Gönderirken Nelere Dikkat Edilmeli?

  1. Çocuklar kurslara, sevdirerek ve özendirilerek gönderilmeli. Çünkü zorla gönderilmeye çalışılan çocuklar, sizden olduğu kadar dinden ve kurslardan da soğuyabilir.

  2. Kursun ciddiyet ve önemi çocuğa güzel bir şekilde kavratılmalı.

  3. Çocuklar kursa tertipli, düzenli ve kurs adabına uygun kıyafetlerle gönderilmeye çalışılmalı.

  4. Çocuklar kursa abdestli gitme konusunda teşvik edilmeli.

  5. Çocukların okuldaki gibi kursun giriş çıkış saatlerine dikkat etmeleri konusunda gereken uyarılar yapılmalıdır.

  6. Nasılsa devam zorunluluğu yok diyerek mazeretsiz olarak kursa gitmemesinin önüne geçilmelidir.

  7. Çocukların kursta okuyacakları kitaplar kurs hocasına danışılarak alınmalı.

  8. Kursta verilen derslere de okuldaki gibi aile tarafından rehberlik yapılmalı.

  9. Çocuklar kursa gitmek istemedikleri zaman kurstan ve dinden soğutucu söz ve davranışlar içine girilmemelidir.

  10. Kursta öğrendiklerini unutmamaları ve sorumluluklarının farkına varmaları açısından öğrendiklerini günlük hayatta kullanmaları teşvik edilmeli. (M. Emin Karabacak; m.emin.karabacak@hotmail.com)

  11. Öğrencilerin hayatlarını anlamlandırma süreçlerinde karşılaştıkları sorunların çözümünde kendilerine destek sağlayacak bilgi, duygu ve hareket ve ruh çerçevesindeki davranışları kazanmalarına yardımcı olunmalı.

  12. Kazanımlar ve etkinlikler yoluyla öğrencilerin dini öğrenme, anlama ve yaşama davranışlarını geliştirmelerine destek olmalı.

  13. Din eğitimi çevresinin önemli bileşenlerinden olan “CAMİ” ile yetişmekte olan neslin ilişkisine katkı sağlanmalı.

  14. Öğrencilerin dinî ve ahlaki değerlere önem vermelerine ve bu değerlerle ilgili duygu ve düşüncelerini güçlendirmelerine, sonuçta erdemli kişilikler oluşturabilmelerine rehberlik yapılmalı.

  15. Öğrencileri birlik ve beraberliği perçinleyen sevgi, saygı, kardeşlik ve dostluk bağlarını güçlendirmeli.

  16. Öğrencilere bir arada yaşama ve sorumluluk bilincini geliştiren bir perspektif kazandırılmalı.

  17. Öğrencilerin sağlıklı dinî bilgiler edinmelerine ortam hazırlanmalı.

  18. Öğrencilerin evrensel değerlere, kendi dini bilgi ve bilinçleriyle katılmalarını desteklemeli. (Davut Işıkdoğan; Dicle Ü. İlahiyat Fakültesi; Âdem Korukcu; Hitit Ü. İlahiyat Fakültesi; http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/37/1143/13400.pdf)

Sonuç olarak ailelerin; çocuklarını dinî bilgileri almaları konusunda gereken hassasiyeti göstermeleri gerekir. Her konuda olduğu gibi dini konuları öğretme ve kurslara göndermede ilk yapılacak şey çocuklara sevgiyle yaklaşmaktır. Her insan gibi çocuklar da sevmediği kişilerin önerilerini dikkate almayacakları için işe çocukları kendimizi sevdirmekle başlamak gerekir. Kaş yapalım derken göz çıkarmamak için yolumuz sevgi yolu olmalı.

Sevgili Peygamberimiz (sav)’in:

“Müjdeleyiniz nefret ettirmeyiniz.” (Buhari, İlim, 11)

“Sevindirin, nefret ettirmeyin, kolaylaştırın, zorlaştırmayın.” (Ebü Dâvud, Edep 20, (4835); Müslim, Cihâd 6, (1737); Kütüb-i Sitte, Rıfk, (1973) hadislerini çocuk eğitiminde de dikkate almak gerekir, düşüncesiyle…

 

adarselim@gmail.com