Hacer koşuyor başta
Sa’y edenler her yaşta
Hem iniş hem yokuşta
Safa, Merve akışta
Sa’y ibadettir, bilin
Allah için sa’y edin
İsmail’i akledin
Hacer’den sünnet bilin
Umrede – Hacda sa’y var
Hem de büyük ecir var
Kendine has zikri var
Erlere “hervele”[1] var
Sa’y Safa’dan başlar bil
Safa – Merve iki dil
İki dili bir şavt bil
Merve de son bulur bil
Merve gel bana diyor
Mü’min ona koşuyor
Safa dön bana diyor
Mü’min geri dönüyor
Safa – Merve bir ayet[2]
Sa’y da edilir, elbet
Başında güzel niyet
Yedi şavttan ibaret
Safa – Merve tek bir şavt
Merve – Safa da bir şavt
Yedi kez yapılır, şavt
Dua, zikir olur, şavt
Sa’y namazı yoktur bil
Sa’y duası çoktur bil
Her ağız zikreden dil
Sevabı da çoktur bil
Sa’y sonucudur, zem zem
Yedi şavt dua eden
Safa – Merve’yi gezen
Paklanır, ondan içen
Hac – Umre’de sa’y rükün
Sa’y yapın, günah dökün
Sıratı burda görün
Dua olsun, her sözün
Açılsın kalp gözün
Bitsin artık her hüzün
Gül şeni olsun yüzün
Nurlansın, paslı gönlün
Ey Selim!. Bitmez sözün
Sa’y da bırak, zikr izin
Düzelsin, akıl fikrin
Çok olsun!. Rabbi zikrin
[1] Hervele: Safa ile Merve arasında vadinin en derin yerinde (şimdi yeşil iki direk arasında) erkeklerin daha canlı ve hızlı yürümeleri demektir. Kadınlar için “hervele ve remel” yoktur.
Remel: Erkeklerin tavafın ilk üç şavtında daha heybetli ve çalımlı yürümeleridir. Ancak bu remel sırasında Rüknülyemani ile hacerü’l-Esved arası sakin yürünür.
[2] “İnnel saffa vel-mervete min şeâirillah // Safa ile Merve Allah’ın nişanelerindendir.” (Bakara, 2/158)
(S. Adar, Gönül Dili & Kalbin Sesi eserden)
(adarselim@gmail.com)
