Eğitim mi, nerede?
İsmi var, bu devirde
Nedenini bilmem amma
Eğitim var, formalitede.
Eğitim canlı cenaze misâli
Aydınlatmak zor böyle câhili
Bilmem, ne olacak bu milletin hâli
Yetiştiriyoruz etiketli câhili
Gelmiş liseye ve de sona
Kitaptan evladım okusana
Diyorum bunu utanırcasına
Suçu kime versem acaba?
Vicdan huzursuz kalp ağlıyor
Bilmem, eğitimde neler oluyor
Kurtulmak için akıl, çare arıyor
Herkes “suç topunu” birbirine atıyor.
Aile, çevre, okul ve de öğretmen
Kararlı olmalı, işe el koymalı hemen
İbret alınmalı geçmişten ve de halden
İcraat lazım, olmuyor bir şey kal’den
Kimi top peşine, kimi televizyon başına
Defteri, kitabı, talebe hapsetmiş çantasına
Okumak da nedir? Diyor, faydası yok bana
Ta bunu baştan koymuş kendi kafasına.
(Ocak 2000)
adarselim@gmail.com
(S. ADAR, “Aşk Ateşi” eserimden)
